Aydaki kadın romanını şarap içercesine tadına vararak, koklayarak , yaşayarak yudum yudum okuyorum. Hiç bitmese diyorum içimden.
Anlatımın mükemmelliği ile bulunmaz bir örnek.Roman çok titiz bir çalışma ile yazardan kalan dört bin sayfalık taslağın incelenip tasnifi ile sonu olmayan bir roman haline getirilmiş.Sonunun olmaması benim için hiç önemli değil, nasılsa hayat sonsuzdur; sonu olan insandır. Olaylar biter, insanlar yiter gider fakat hayat devam eder.
Tanpınar'ın psikolojik roman dedirten analizleri, gözlemleri ve bunları sinik bir üslupla anlatması keyif veriyor. Yazar neler umduk neler bulduk bu hayatta diyor sanki. Kitabın sonuna az kala yorum yazıyorum; nasılsa sonu yok , nasılsa önemli olan son değil, öz.
İyi ki müsfetteler kaybolmamış, değerlendirilmiş, Türk edebiyatına böyle bir eser kazandırılmış.
Sonradan eklenen:
Sonu olmayan bir kitap açıklaması olmasa, çok iyi bir sonu olduğunu bile söyleyebilirdim.Çok iyi bir olay sıralaması ile iyi bir son seçilmiş.Mükemmel.
