Aydın Üzerine Tezler 5
Yalçın KüçükSözler ve Alıntılar
1940 kuşağı aydınlar, sağı ve solu ile bağımsız değillerdir. Rejimin oyuncakları olarak ortaya çıkıyorlar.
Soğuk savaş, korku ile sürdürülen, sıcak savaştır.
Türkiye solculuğu, büyük bir utançla, kendi tarihini çarpıtmaya çalıştı. Bunu iki yolla yapmayı denedi; birincisi, kemalizmin bağrında sağ el ile birlikte yaşamasını tarihlerden çıkarmaya özen gösterdi. İkincisi, kemalizmi, popülizmi, köycülüğü, ılımlı dinselliği ve restorasyon cumhuriyetinin can simidi olarak ortaya çıkan parlamentorizmi solculuk olarak kabul edip sunmayı önemli bildi.
Mizah, sınıflı toplumların en uysal sanatıdır. Mizahçılar köyün delisi, kentin eğlendiricisidir. Kimseye bir za rarları dokunmuyor. Tekelsi aşamaya girildikten sonra artık Türkiye’de fıkra yazarları aynı ölçüde zararsız oluyorlar. Nasıl zararlı olabilirler; tekelsi ahtapotların her gün bozdukları bir platformda bir gün sonra yalanlanacak yazıları yayınlamayı meslek ediniyorlar.
Fıkra yazarı ile mizah yazarının ortak noktası nedir; ütopyacısı ile polisiye romanının kıt ve fıkracısı ile mizahçısının çok olduğu bir ülkede bu soru sorulmalıdır. Eğer şimdiye kadar sorulmamışsa, bu bir eksiklik oluyor. Ortak noktası şudur: Mizah yazarı, düzeltilebilir ve bu nedenle de affedilebilir hataları ön plana çıkartıyor. Mizah, düzeltilebilir ve dolayısıyla da affedilebilir hatalar üzerine kuruluyor.
Revolüsyon, bireyi, yıldızlara uzatıyor. Her devirde
güneş değil yıldızlar doğuyor.
Oportünist, yıldızlara sahte yoldan uzanmak isteyen
dir.
Ve revolüsyon yolunun oportünistleri restorasyon döneminin yıldızları oluyorlar.
Ali Suavi ve Halkçılık
«Devrin inkılapçılarının hiçbirinin hayatı böyle halk yığınları için de, halk ıstırabı ile acılanarak başlamamıştır. Tanzimat veziri halka yukarıdan bakar. Tanzimat edebiyatçısı, halk içine inmez». İnen, bir tek Ali Suavi Hoca var.