Toplumla birlikte yalnızlık da kendisini genişletilmiş olarak yeniden üretir. Bu mekanizma hissiyatın en ince dallarına dek yerleşir: insan bir şekilde bir ötekine ulaşabilsin diye sevginin kendisi öylesine soğukluğa sürüklenir ki, sonunda gerçekleştiği anda parçalanır.