Aydınlanmanın Diyalektiği
Theodor W. AdornoSözler ve Alıntılar
"Şöyle dile geldi hüzne bulanmış sesiyle:
Talih yüzüme gülmedi şu dünyada dostum.
Nereye mi gidiyorum? Dağlara çıkıyorum,
Huzur gerek çünkü yapayalnız yüreğime."
Sayfa 277Kitabı okudu
***
Kapitalist üretim bedenlerini ve ruhlarını öyle bir
kuşatmıştır ki, önlerine konulan her şeye direniş göstermeden kapılıverirler.
***
Zevk Ve Sevgi:
❮
Kırkındaki Belize çirkindir, zarafetten zerre kadar nasibini almamıştır, düzgün
vücut hatları yoktur; ama Belize bir akla, hayranlık verici bir yaradılaşa, benim duygularımla ve beğenilerimle bağdaşan milyonlarca şeye sahiptir. Onunla yatmayı asla düşünmem, ama yine de onu çılgınca sevmeye devam edeceğim. Öte yandan Araminthe için yanıp tutuşabilirim, ama arzu ateşi söner sönmez ondan tüm
kalbimle iğrenirim.
❯
"
Nasıl tüm doğa toplumun gözünde bir malzemeyse, hükmedenler için de insanlar malzeme haline gelir. Burjuvaların birbirlerini denetim altında tuttukları kısa liberalizm döneminden sonra, egemenlik kendisini faşistçe rasyonelleştirilmiş arkaik dehşet olarak gösterir.
“
Aşkın metafizikleşmiş yorumları:
<
Aşkın kendisi bilimdışı bir kavramdır: yanlış tanımlar bizi daima yoldan çıkarır.
>
İnsanların küçültülüp hükmedilebilir kılınmaları 'ilerleme' olarak gösterilir.