Turgenyev'in başyapıtı Babalar ve Oğullar (1862) kuşaklar-arası çatışmanın günümüzde hala anlamlı, belki de daha derin bir görünümünü realist romanın erken döneminin çerçevesinde karşımıza çıkarmış olmasıyla ayırt ediliyor. Şiirsel bir realizmle sunduğu ünlü Bazarov tipinin enerjik, sinik ve küstahça "nihilizmini" "babaların" Romantizminin karşısına dikiyor Turgenyev. Gerçekten de Bazarov'un yeni dünyası, asırlar boyu hüküm süren tutuculuğun ve önyargıların, bilim sayesinde temizlendiği bir yarı-ütopyaya benzer. Bu durum romanın derinliklerinin günümüzde daha derin sorgulanması gerektiğini gösteriyor. Hatırlanması gereken şey, Rusya'daki ilerici-radikal çevrelerle gelenekçi-muhafazakârların roman yayınlanır yayınlanmaz oldukça çapraşık yargılarla birbirlerine girdikleridir: Çoğu radikal bu romanı ilericiliğin aşırı kaba bir karikatürü olarak okumuştu. Muhafazakâr -romantik çevreler ise nihilizmin tatsız tuzsuz, tiksindirici hatta son derece tehlikeli bir olumlanması olarak… Her durumda Turgenyev, modern romanın ayrıcalıklı temalarından birinin başlatıcısıdır- geleneksel değerlerin topunu karşına alan, kızgın genç adam tipinin..
