Sevim Ak, Sevim Ak... Ben bu ismi bir yerden hatırlıyorum dedim kendi kendime, kitabı kütüphanenin rafında ilk gördüğümde. İlk sayfayı açıp yazar tanıtımını okuyunca şifre çözüldü. Behiç Ak’ın kardeşiymiş. Kitabın çizimleri de haliyle ona ait.
Hikayenin kahramanı ilkokul yaşında bir kız çocuğu. Bir çocuk kitabında rastlamayı beklemediğim bir konu çıktı karşıma. Önce evleri ayıran ve ardından da boşanan bir çiftin kızı bu kahramanımız. Çocuk zihniyle kavradıklarını, yaşadıklarını, duygularını günlüğüne kaydediyor. Bizim okuduklarımız günlük sayfaları. Ve nasıl naif, nasıl tatlı, komik, hüzünlü, yaratıcı... Harika bir kitap. Hem çocuklar hem de ebeveynler için. Yeri gelmişken... Şu günlük tutma alışkanlığı ne iyi bir şey.
