"İnsanoğlunun doğuştan acımasız olduğunu düşünüyorum; çocuklar ve vahşiler sürekli bunu kanıtlıyor." (S.29)
Yine bir çocuğun dilinden yazılmış bir kitap. Bu tür kitapları okumak bana biraz uzak ama bu kitap gerçekten bir çocuğun ağzından yazılmış gibi :) "Onca Yoksulluk Varken" kitabı beni bu tarzdan biraz uzaklaştırmıştı. "Korkmuyorum" ise bence bu tarza en çok yakışan eserlerden biriydi. Bu kitap bana aynen Korkmuyorum'u okurken hissettigim duygulari hissettirdi. Okuması oldukca kolay (196 sayfa sebatla 1 günde okunabilir), dili sade, kurgusu yalın.
Kitabın 2 kısımdan oluştuğu söylenebilir. Laik, öğretmen bir baba eski, antika eşyalara az biraz meraklıdır. Anlatıcı çocuğumuz ve ailesi babanın israriyla bizim yayla evi diyebileceğimiz bir ev kiralar ve tatillerini orada geçirmeye başlarlar. Ilk 90 sayfa buraya kadar gelme öyküsü. Geriye kalan kısım bu yayla evinde geçirilen maceralar ve bir av anısı.
Samimi, basit, kendi halinde bir kitap. Herkes rahatlıkla okuyabilir. Keyifli okumalar dilerim.
