Son sayfayı kapattıktan sonra derince bir Ohhhh demek istedim.Hepimiz kendi yaşantımızdan bir sorun bulduk değil mi ? Kitabın bir köşesinde.Çoğumuzun temel ve fazlası peoblemi yaşayıp çoğumuzun bunu normal bir durummuş algısı içerisinde yaşamayan mı var algısıyla süslediği sorunlar bebeklikten ,çocukluğa , ergenliğe, yetişkinliğe benim senin ve nicesinin yaşadığı ve yaşayacağı durum ,olaylar silsilesi franz bu kitabı yazdığında yetişkin bir birey olarak kalemr almış haykıramadıklarını.Yazarken bile korkusundan her şeyi aktaramayacağını söylemiş.Yazarın anlatımından babasının sebep olduğunu söylediği baskı altında sergilediği tutum ve hissiyatın aşırı olduğunu bundan kurtulamadığını düşünüp .Yazaeın gençlik ve etkilediği yetişkinlik dönemine vah vah diyebiliriz.Lakin özellikle Anadolu coğrafyasında yetişmiş 5 çocuktan 4 ünün benzer olaylar yaşayıp kiminin bunu yaşanmamış gibi hayatına devam etmesi kimininde bu yaşanan olayların zihninde yarattığı travmayı ebatlayarak yaşaması.Aynı olay ,aynı toplum aynı aile ,aynı ebeveyn , arkadaş ,kişi ve karakter değil elbette bu algılayış, etki ve karamsarlığın doğuştan zerkinin ebedi sebebi sanırım.Zihninden atamayan ve atamayacağının farkına varıp yaşamayı öğrenmeye çalışanlara selam olsun.
