Babur
Fernand GrenardBabur Gönderileri
Babur kitaplarını, Babur sözleri ve alıntılarını, Babur yazarlarını, Babur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu büyük fâtih,
kendisini hiçbir zaman hakikakatin dar sınırları içine kapatmadı.
Doğuştan vazifelendirildiğine inandığı işi tamamlamak, oyundaki nöbetini şerefle tutmak için âzamî dikkatini sarfetti. Bâbur,
şan ve şerefin ne kadar geçici olduğunu da düşünür, sırrına vardığı tasavvufun zirvelerinden, bunun fânî istihzasını seyretmeyi severdi.
Eğer eserini güvenilir ellerin ihtimamına terkedebilseydi, daha sağlığında,
bu fânî izzet ve ikbali terkedeceğine şüphe yoktu. "Padişahla derviş arasında büyük fark vardır," diye yazar, "ben padişahım ve dervişlere hizmet etmekle gurur duyarım."
Bu ulvi düşüncelerden aldığı zevk, ona zulüm ve gaddarlığı hor görme hissini vermiştir.
Bâbur,
torununun oğlu Cihangir'in, kendisi için yazdığı kitâbedeki şu muhteşem mısrâları, hakkıyla gerçekleştirmiş bir dehâdır: "Nûra olduğu kadar fütûhata da yürüdü; ama aslında mânâ âlemine dönüktü"¹.
Parlak ilkbahar burada hergün yeni çiçekler açar
Sakiler kadehleri doldurmaya müheyya bekler.
Sana sunulan bu zevklerden istifade et ey Babur, bir defa içince
Hayatın kadehi bir daha eline geçmeyecektir.
Zaferle ölürsem ne mutlu bana!
Cesedim ölüler, adım şeref defterine yazılır!
Kebîr: "Bir yerlinin kalp temizliği Ganj nehrinde yıkanmaya bağlı değildir. Hindular da, Türkler de aynı kilden yapılmadır;
Allah'ı seven herkes kardeştir" demektedir. Onun yetiştirdiği Nanak da: "Din, haccetmekten, mukaddes sularda yıkanmaktan ibaret değildir. Bütün insanları müsavi gören kimse dindardır" der.
Kâbil'in banliyösü,
kuzey - doğusundan
karların eksik olmadığı dağlarla çerçevelenmiş meyva bahçelerinin mes'ut gülüşünü etrafa yayar.
Eski kralların sarayı güney doğuyu taçlandırır.
Burası, bahçelerle süslü yüksek bir tepedir; bu bahçeler, ölümsüz peygamber İlyas'ın ayak izinin yakınındaki bir kaynağın sularıyle sulanır.
Babur’un ilk Gazel’i
Sâdî'nin şu mısralarını kazdı;
bunlar ona kendi bahtının hüznünü duyuruyordu:
Birçokları burada dinlendi bizim gibi
Sonra bir an içinde hayattan silindiler.
İster kuvvet zoruyla,
ister bahadırlıkla dünyayı
alalım,
Ne götürebiliriz mezara, kendimizle beraber?
Büyük imparatorların torunu, artık yersiz yurtsuz bir insandı.
Ancak bir müddet sonra böyle oturmakla hiç bir şeye ulaşamayacağını düşünerek,
ilkbaharda tekrar dayısının yanına döndü.
Orada hakir bir hayat sürdü, etrafındakilerin hepsi onu ter ketti.
Maiyet olarak yanında sadece bir, iki kişi kaldı.
Kendini avutmak için şiir yazmaya başlamıştı, ilk Türkce gazelini de bu sırada yazdı:
Ruhumdan başka sadık dostum olmadı
Ve derdimi dinleyen sadece gönlüm vardı...
Bâbur,
bu hayattan nefret edivor Çin hududuna göçmeyi düşünüyordu.
Hayatımda, diyor,
böylesine büyük bir istirahat zevki, böylesine tatlı bir zihin sükûneti tatmamıştım. Korkunç bir akıbetin tehdit edici hayali gözlerimden kaybolmuştu".
Tarihte pek az şey Türkler’in ve akrabaları Moğollar’la Mençular’ın devlet işlerinde ve otoritesindeki kabiliyetleri kadar dikkate şayandır.(…)
Askeri üstünlükleri ve yaradılışlarında var olan emre itaat duygusu onları izah etmeye yetmez.
Ama onların yaradılışında kumanda etme kabiliyeti vardı, herkesi kendilerine itaat ettirmeyi biliyorlardı.
-Fernand Grenard(Fransız Yazar, Diplomat)
Sayfa 132 - Milli Eğitim Basımevi-1971Kitabı okudu
Büyük İmparator Bâbur bir kaya üzerine şöyle yazdı;
“Bir çokları burada dinlendi bizim gibi,
Sonra bir an içinde hayattan silindier.
İster kuvvet yoluyla, ister bahadırlıkla dünyayı alalım,
Ne götürebiliriz mezara kendimizle beraber?”
Sayfa 37 - Milli Eğitim Basımevi-1971Kitabı okudu
