“Ses sevebilir mi? Annem de babam da hiç anlamadığım şeylerden söz ederken bile sesleriyle severler beni. Çocuklar sevildiklerini seslerden anlarmış.
Bir gün yine onlar öğrencilerinden biriyle sohbet ederlerken “çocuk” kelimesi geçince kulak kabarttım. Çocuk olma hakkının nasıl uygulandığına ilişkin bir şeyler anlatıyordu babam. Bizim haklarımıza gereken saygının gösterilmemesi çok üzücüymüş.
“Ben de çocuğum” diye seslendim oturduğum yerden. Güldüler. Çocuk haklarından ilk o gün haberim oldu benim…”
Ne mutlu ki bize, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, tüm dünyada çocuklara armağan edilen tek çocuk bayramı. Ama “Çocuk Hakları” konusunda ne biliyoruz? Çocuklarımız, sağlıklı yaşamdan eğitime, sahip oldukları vazgeçilmez haklardan ne kadar haberdarlar? Bu hakların korunması yönünde ne yapıyoruz?..
Bu kitaptaki öyküler, çocuklarımızın seslerde bile algıladıkları sevgiyi, vazgeçilmez haklarının olduğu her yerde, her zaman yaşamaları için yazılan bir damla belki de. Sevgi denizinde, çocuklar için bir damla…
