Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde
Mahir Ünsal ErişQuotes
“Ama seviyordum onu. Yani galiba seviyordum, sanırım sevmek böyle bir şeydi. Hiç yanımdan gitmesin istemekti..”
“ Gitmesinde sorun yok, asıl sorun bir daha gelmeyecek olmasında. “
Sayfa 16Kitabı okudu
“Ezan okununca bitiyor gün çocuklar için.”
Sayfa 12Kitabı okudu
“Aşk acısı çekmenin yeri de yok, yaşı da; nereye gitsen kafayı da taşıyorsun çünkü.”
Sayfa 47Kitabı okudu
“Oysa dedem, yalnızca karanlıkta kötü olunur sanıyordu.”
Sayfa 39Kitabı okudu
Ölünce nasıl da eşyalaşıyor, şeyleşiyor insan.
Sayfa 68Kitabı okudu
“.. İlk kez o zaman göz göze geldik Şefika’yla. Gözleri, nasıl desem, camdan bilyeler gibi pırıl pırıldı. Çok üzgündü ama. Ben annesine üzülüyor sanmıştım baştan, değilmiş, o hep öyleymiş, üzgünmüş hep. İnsan üzülmekten yorulmaz mı? Küçükken babaannem kanatana kadar ağzıma burnuma vurup sonra da mikrop kapmasın diye kolonyayı boca ettiğinde bile avazım çıkasıya ağlar, sonra ağlamaktan, üzülmekten yorulup gider karıncalarla oynar ya da terliklerden arabalar yapar, halının desenini yol belleyip kendi kendime trafik idare ederdim. O yorulmuyordu. Hep üzülüyordu.”