Barış tuttuğu günlüğü paylaşıyor okurla. Sayfalara çizdiği resimlerle birlikte hem de.
Çoğu çocuk özel odası olsun ister. Ne var ki özel odası olanların özel bir yaşamı olmuyor. Diğerleri gibi sürekli gözetlenip denetleniyor.
Aslında özel odalar, özel tutsak evleridir. Ya siz sinirlenip çıkarsınız, ya da onlar sıkılır, “Çık odana!” derler.
Gizlenmek, ağlamak, uyumak için çıkılır odalara. Sözde bu, sizin odanızdır. Ne yazık ki öz odanızda özgür davranamazsınız. Öyle dövünüp tepinmek yok! Yüksek sesle müzik dinlemek yok! İçinizi boşaltmak için bağırmak, kapıları yumruklamak, duvarları tekmelemek yok...
Tutsak evlerinin de yerleşik yasaları,kuralları, ilkeleri var. Ya duvarlarla konuşursunuz, ya da sessizce günlük yazarsınız. Derdinizi günlüklere anlatırsınız.
Ben de günlüğüme yazıyorum. Yazmasaydım bütün tırnaklarımı
