Kitabın sayfalarına dalıp, içinden Tibet'i çekip, çıkarıp, sıkıca sarılmak istedim...
Her şeyden ama her şeyden korkan minik Tibet'in bir gün başına sayısız olaylar gelir. Ne kötü ki, tüm olaylar art arda yaşanır. Çocuğun başına atılan eşyalar mı dersiniz, çöp kamyonunda yolculuk mu, uzaylılarla karşılaşma mı...
Tibet anlatmış hikayesini. Ben de okudum, ah iyi ki okudum. Öyle güzel anlatımı vardı ki, cümlelerin içinde yaşananların hayalini kurmamak, sahneleri canlandırmamak mümkün değildi. Mahalledeki amcalar, teyzeler, yaramazlar da cabası ;)
Cümleler arasına serpiştirilen dozunda espriler... Keşke daha uzun olsaydı. Okumaya doyamadım.
Ece Erdoğuş Levi'nin edebiyat kalemini çok sevmiştim, çocuk edebiyatındaki bu eserine de bayıldım. İçindeki çizimler, nidalara canlılık katan puntoların değişkenlik gösteren zevkli dizaynları... Cümleler ile çizimler, resmen kendi aralarında yarışa girmiş de her ikisi de birinciliğe oynamış gibiydi. Gerçekten çok güzeldi.
