Başkomser Nevzat: Çiçekçinin Ölümü
Ahmet ÜmitBaşkomser Nevzat: Çiçekçinin Ölümü Quotes
You can find Başkomser Nevzat: Çiçekçinin Ölümü quotes, Başkomser Nevzat: Çiçekçinin Ölümü book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
“… bir de çiçek satan çingeneler, yüzlerinde neşe, gözlerinde keder ve sepetlerinde allı morlu karanfiller…”
Başkomiser Nevzat Abanoz’un dar sokaklarında ilerlerken, kendini yine yalnız, yine çaresiz hissediyordu.
İnsanlar kötülüğün getirdiği heycani seviyorlardi
Açelya bırakıldı… O da kendi dünyasına döndü. Travestilerin, eşcinsellerin, fahişelerin, tinercilerin, sokakta yatanların, sokak çocuklarının, sokak kızlarının dünyasına…
Suçlu değildi ama suçun kıyısında dolaşıyordu. Toplum onu ittikçe yaşam alanı daralıyor, hayatın kenarında yaşamaya çalışıyordu…
Sayfa 48
İnsanlar kötülüğün getirdiği heyecanı seviyorlardı.
Sayfa 16
İstanbul’da Beyoğlu; parfümler, ter, yemek kokuları arasında keyifle, kederle, aceleyle, dalgınlıkla, pervasızca, çapkınca, tek başına, topluca yürürdü insanlar.
Yaşam hiç de bu kadar basit olmuyor…
Sayfa 9
O da kendi dünyasına döndü. Toplum onu ittikçe yaşam alanı daralıyor, hayatın kenarında yaşamaya çalışıyordu…
Sayfa 48
İnsan bu… Yalnız suçta değil, her konuda girift…
Yetimhane çocukları dünyayı siyah beyaz görür. Yetimhane, grileri yok eder.