Baba ve Piç'e iki açıdan bakabiliriz, ki çoğu kişi de öyle yapmış zaten. Yazım açısından baktığımızda, çeviri olmasına rağmen; kesinlikle insanı içine çeken bir anlatım, hatasız bir kurgu, yaratıcı karakterler, zeki betimlemeler, tarihi geçişlerle mükemmel bir İstanbul hikayesi. Haklı olarak bir romanda insan daha ne arayabilir diyebilirsiniz. Ama okurken tam olarak oturmayan bir şeyler fark ediyoruz. O zaman kitaba diğer yönden bakmaya başlıyoruz. Daha çok göz önüne çıkan ve kitabın da aslında çok satmasının da esas sebebi olan politik açıdan baktığımızda, Elif Şafak'ın popülerlik adına bir takım tavizler verdiğini görebiliyoruz. Eleştiriler de çoğunlukla bu sebeple zaten. Elif Şafak bu konuda her ne kadar tarafsız görüntüsü verse de; kitapta vurguladığı görüş, " Evet, ortada bir Ermeni Soykırımı var, ama bu günümüzde iki tarafın birbirini kabul etmesiyle kolayla halledilecek bir sorun" tarzında. Hakkını vermek gerek, kitapta ermeni karakterleri genel olarak bağnaz ve uzlaşmaya karşı göstermiş. Ama Ermeni Soykırımını kabul etmeyen görüşü de fazla önemsediği söylenemez. Kitapta geçen diğer temalar da (aile içi şiddet, cinsellik, tecavüz, aydın kesimin durumu vb.) oldukça iyi yansıtılmış. Ben bu kitabı (Her ne kadar Elif Şafak'ın kitabı yazarken diğer yönünü esas aldığını düşünsem de) siyasi görüşten bağımsız olarak değerlendirmek istiyor, sürükleyici bir İstanbul Masalı okumak isteyen herkese tavsiye ediyorum.
