Çocuklara güzel isim koymak inancımızın bize yüklediği sorumluluklar arasındadır. Hz. Peygamber, "Kıyâmet günü insânlar isimleriyle çağrılacaklar" sözüyle, isimlerin sahipleri üzerinde etkili olduğuna dikkatimizi çekmiştir. Benim de adımı kendisini tanıyamadığım rahmetli dedem koymuştur. Aslında itiraf etmem gerekirse, küçüklüğümde adımı çok sevmemiştim. Zaten yaşıtlarımda da bu isim fazla yoktu. Fakat sonraları ismimi sevmeye başladım. Galiba bu, anlamını öğrendikten sonra bende gelişen bir duyguydu. "Necm" ve "ed-Dîn". Necm, yıldız demekti. Adımla aynı adı taşıyan Necm Sûresi ile karşılaşmak ise, ister istemez beni heyecanlandırdı ve hemen önce meâlini sonra da üzerine yazılmış tefsirleri okumaya başladım.
Gördüm ki Necm Sûresi, içeriği açısından düşünüldüğünde belki de Kur'ân'ın en zor anlam verilen sûrelerinden birisidir. Üstelik içeriği, Hz. Peygamber'in sırlarla dolu göğe yükselme yani "mi'râc" hadisesi ile ilgilidir. "Bakalım bu sûreden bizim nasîbimize ne düşecek?" diyerek samimi bir niyet ile âyetleri anlamaya/çözmeye gayret ettim. Bir yandan da dilimden Hz. Peygamber'in "Rabbim! İlmimi arttır" duâsını hiç eksik etmedim. Sonunda elinizdeki bu kitap ortaya çıktı. İsmini de "Batan Yıldıza Yemin" koydum.
