Bay Perşembe
G. K. ChestertonBay Perşembe Gönderileri
Bay Perşembe kitaplarını, Bay Perşembe sözleri ve alıntılarını, Bay Perşembe yazarlarını, Bay Perşembe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dış görünüşündeki zıtlıklar nevrotik halkın sinirlerine dokunurdu. Ona ayaklı bir küfür muamelesi eder ve melek ile maymun karışımı bir yaratık gözüyle bakarlardı.
Şu küstah küstah bakan uzun kestane rengi saçlı genç adam, gerçekte bir şair değilse de şiirin ta kendisiydi.
Hayat gittikçe uzaklaşan bir sinekti,
ölümse iğnesini batıran bir arı
Senle ben baharındayken gençliğimizin, doğrusu Dünya kocamıştı.
Neden bir sinek bütün bir evrenle dövüşmek zorunda?
Keşke canımın neden bu kadar yandığını bilebilseydim.
Her şey bir görünüp bir kaybolan ama hep görmezden gelinen ve unutulan imgelerden ibaret değil miydi?
Siz bayım! Beni sinirlendirmeyi başardınız.
Şair, cennetin sokaklarında bike hoşnutsuz olacaktır.
Sahte tanrılar kaplamışken göğü, onlara tek bir ilahi söylemedik.
Hayat gittikçe uzaklaşan bir sinekti, ölümse
iğnesini batıran bir arı.
Sayfa 1Kitabı okudu
Sıradan bir suçlu kötü biridir ama en azından olduğu gibidir, şartlara göre iyi biri de olabilir. Hayatındaki engel ortadan kalkarsa, mesela varlıklı bir amca, evreni olduğu gibi kabul etmeye ve Tanrı’ya şükretmeye hazır olduğunu söyler. Reformcudur ama anarşist değildir. Yapıyı yıkmak yerine onarmak ister. Şeytan ruhlu filozofsa değiştirmek istemez, yok etmek ister. Evet, modern dünya, polisin zalimce ve alçakça bütün eylemlerini devam ettirmiştir; fakire eziyet etmiş, düşkünü gözetlemiştir. En onurlu işini; devletin içindeki güçlü hainleri, kiliseye sızmış güçlü kâfirleri cezalandırmayı bırakmıştır.
Size göre bir şair her zaman anarşisttir. Katılmıyorum, tek umudum şairimizin en azından her daim sözünün eri olması.
Bir bulut vardı insanların aklında, ağlayıp inliyordu hava;
Evet, hasta bir bulut dokundu ruhumuza, ikimiz de çocuktuk daha.
Bilim hiçliği duyurdu, sanat övdü çürümeyi;
Dünya yaşlı ve fâniydi, bizlerse neşeli.
Etrafımızı kâinatın acayip yürüyüşlü aksak yardımcıları sardı;
Arzu kahkahasını yitirmişti, korkuysa kaybetmişti utancını.
Nedensiz kasvetimizi aydınlatan Whistler’ın beyaz perçemi gibi,2
Kullandı insanlar beyaz tüylerini, büyük bir gururla, kalem gibi.