Herkes kendi kişisel gündemiyle o derece meşgul, sıkı sıkıya sarılı ki zihinlerinde başkalarına çok az yer ayırabiliyorlar. O ufacık yerin pek çok talibi olduğu için de kişi başına düşen alan milimetrekarelerle ölçülebilir ancak.
Usta, yetenekli, ilhamı güçlü bir yazar, en sıkıcı karakterin hikâyesini ya da romanını bile büyük bir ustalıkla sonsuz bir okuma hazzı verecek biçimde kaleme alamaz mı öyle fazladan zorlanmadan?