Sözler ve Alıntılar
Ev Öyle Hüzünlü
Ev öyle hüzünlü. Duruyor bırakıldığı gibi,
Son ayrılanın konforuna göre şekil almış
Geri kazanmak ister gibi onları. Bunun yerine,
Olmadan memnun edecek kimse, öylece soluyor,
Gönlü el vermeden bir yana bırakıp hırsızlığı,
Dönmeye geri, en başında ne ise,
Olması gerekene neşe içinde bir hamle,
Çoktan ıskalamış. Görebilirsiniz ne idi:
Bir bakın resimlere ve çatal kaşığa.
Piyano taburesindeki müziğe. Şu vazoya.
KetebeKitabı okudu
Burada sıcaklık gibi Durur sessizlik. Burada yapraklar fark etmeden kabarır, Saklı otlar çiçeklenir, önemsenmemiş sular hızlanır, Aydınlık donatılmış hava yükselir; Ve gelincikleri geçince mavimsi, çekimser uzaklık Araziyi bitirir aniden bir şekiller ve çakıllar Kumsalının ötesinde. Burada çitle çevrilmemiş varlık: Yüzü güneşe dönük, suskun, erişilmez.
Here silence stands Like heat. Here leaves unnoticed thicken, Hidden weeds flower, neglected waters quicken, Luminously-peopled air ascends; And past the poppies bluish neutral distance Ends the land suddenly beyond a beach Of shapes and shingle. Here is unfenced existence: Facing the sun, untalkative, out of reach.
Sayfa 28
OKUMA ALIŞKANLIKLARININ BİR İNCELEMESİ
Dalmak bir kitabın içine Dermanken pek çok şeye okul hariç Gözlerimi bozmaya değerdi Bilmek hiç istifimi bozmadan Sağ kroşeleri dağıtacağımı Benim iki katım sütü bozuklara.
Sonra, iki santim kalın gözlüklerle Sırf eğlencemdi şeytanlık: Ben ve pelerinim ve sivri dişlerim Karanlıkta müthiş zamanlar geçirdik. Sevişerek dövdüğüm kadınlar! Onları beze gibi parçaladım.
Pek okumuyorum şimdi: herif Kızı hüsrana uğratan, Kahraman gelmeden önce, çatlak Sarı benizli dükkân işletmecisi, Hepsi çok tanıdık. Kafayı çek daha iyi: Kitaplar bir kamyon saçmalık.
Sayfa 76
Sesin aşkın düştüğünü söyledikleri gibi düşüyor üstüme,
Muazzam bir evet gibi. Benim Hilal Şehrim'de(new orleans),
Yalnız senin dilin anlaşılır,
Ve iyi olanın tanıdık sesi gibi karşılanır, Uzun saçlı kederi ve çentikli acımayı dağıtan
On me your voice falls as they say love should,
Like an enormous yes.
My Crescent City
Is where your speech alone is understood,
And greeted as the natural noise of good, Scattering long-haired grief and scored pity.
Sayfa 44
Herkesin içinde yatar
Aşka göre yaşanmış bir hayatın hayali. Kimileri için yaratabilecekleri fark anlamına gelir
Severek başkalarını, fakat çoğuna akın eder
Tüm yapabilecekleri olarak, eğer sevilselerdi.
Bunun devası yoktur. Uçsuz bucaksız, gevşetici bir acı,
Erirken, katı manzaranın ağlayışı gibi, Yayılır usulca baştan başa içlerinde - bu ve yukarıdaki ses
Sevgili çocuğum diyen ve zamanın tüm boşa çıkardığı.
In everyone there sleeps
A sense of life lived according to love.
To some it means the difference they could make
By loving others, but across most it sweeps
As all they might have done had they been loved.
That nothing cures.
An immense slackening ache,
As when, thawing, the rigid landscape weeps,
Spreads slowly through them - that, and the voice above
Saying Dear child, and all time has disproved.
Sayfa 42