Uzun süre nefret duygularıyla ben de kendime eziyetin en büyüğünü yaptım. Annemin karşısına geçip, küçükken bana yaptığın anneliği sevmiyordum. Senden nefret ediyordum ve bunun farkında değildim. Diyecek cesareti toplamak istiyorum…
Kimse kusursuz ebeveynler tarafından yetiştirilmiyor. Eser de bunun sorgusunu yapabilme cesaretini göstererek duygu, düşünce ve davranışlarımızın özüne inmemiz için bize yol gösteriyor. Toplumlar tarafından kişiye dayatılan ahlak kuralları ile aslında hissetmek istediğimiz duyguların çatışması irdeleniyor.
Birine öfkelenme özgürlüğümüz yoksa onu sevmeyi seçemeyiz. Sevmeme özgürlüğümüz olmayan birini gerçekte(n) sevemeyiz.
Birine karşı hissettiğimiz duygu "ona karşı hissetmemiz gerekenler" diye önceden tarif edilmişse, onunla meselemiz bitmeyecek, hatta başlayamayacaktır bile..