Şiirleriyle ve kendisiyle iyi ki tanışmışım dediğim bir şair Ahmet Telli. Okuduğum ikinci kitabında anlatımı ve ifade gücünü bir kez daha etkileyici buldum.
"Kavgadan uzak kalmışsan, sevdadan da uzaksın demektir" demiş ve bunun gibi nice güzel tespitlere koşmuş bir şair.
Bu kitabında da yine pek çok duyguya yer vermiş olduğu gibi çoğu şiiri okurken aklım ve zihnim okuduğum satırları bırakıp başka yerlere gitti. Gitmesine vesile olan da, okuduğum dizeler veya kelimelerdi kuşkusuz. Her şiiri okuyup özümsemeye gayret ederken, o esnada hafızam sayfalarca anıyı gözden geçiriyor oldu. Bazıları can sıktı, bazıları büyük pişmanlıkları yeniden hatırlattı, bazıları da heyecanları tazeledi.
İşte böyle onca şey hissettirir okuyana, hissizliği anlatır esasen. Hissizliğin hissini...
"Çiçekler sulanır akşamüstleri
Bir arkadaş evine uğrarız yolüstü
bir fincan kahve içeriz, ısıtır bizi
başını sessizce omuzuma koyarsın
gülü reyhan olur soluğun"
Böyle der.. ve kurdurduğu hayallere okuyucusunu daldırır gider.
Keyifli okumalar dilerim.
