Ben Bir Hayaletim
Güzin ÖztürkBen Bir Hayaletim Sözleri ve Alıntıları
Ben Bir Hayaletim sözleri ve alıntılarını, Ben Bir Hayaletim kitap alıntılarını, Ben Bir Hayaletim en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hiç deniz feneri gördünüz mü? Işığı ile denizi aydınlatır... Aydınlatmaz. Lambası döner çünkü. Dönen şeyleri çok severim. Fener ışığı uzaktan bakınca hem görünür hem görünmez. İşte, ben de onun gibiyim. Belki de bir deniz feneriyim.”
“Ağustos böceği ölmüş mü?” diyordum.
“Eee... hastalanmış galiba.”
“Ama... aç kalmış, kar da var. Donarak... ölmüştür,” diyor, çeşmeleri koyuveriyordum. Yeryüzünün tüm gözyaşlarını içimde biriktirmişim de musluğu sonuna kadar açmışım gibi...
“Kitaplardaki onca uzun ve karmaşık bilgiyi nasıl oluyor unutmuyordum da yaşadığım rahatlamayı anlatamıyordum?”
Kaplumbağaları bu yüzden mi seviyordum? İçine saklanıp kaybolcağım bir kabuğum olsun isterdim.
Sayfa 20Kitabı okudu
Annem bir gün sınıfıma geldi ve bir konuşma yaptı. Bir öyküyle otizmin ne olduğunu, daha doğrusu ne olabileceğini anlattı. Öykünün sonunda, “Kızım bir otizmli ve ben onu çok seviyorum. Onunla gurur duyuyorum. Hepimiz de birbirimizden farklıyız. Biz bununla yaşamayı öğrendik, siz de yardımcı olur musunuz?” dedi.
"Belki de bir deniz feneriyim.Benim gibileri görmek zordur.Bazen saydam olduğumu düşünürüm. Hayir,hayir aslında ben bir hayaletim!Yoksa niye ben yokmuşum gibi davransinlar ki?"
Duman rengi tüyleri sevildikçe parlaklaşıyordu, beni de sevseler ben de güzelleşip normal bir çocuk olur muydum?
Bazen saydam olduğumu düşünürüm. Bana bakarlar, bakışları içimi delip geçer. Mesela, arkamda ağaç varsa o görünür, duvar varsa o görünür. Ben görünmem ama. Çünkü ben onlara göre yokum, yokmuşum yani. Su gibiyim. Hayır hayır, aslında ben bir hayaletim! Yani öyle olmalıyım. Yoksa niye ben yokmuşum gibi davransınlar ki?
Sayfa 7
Babamla annem boşandılar. Annem durumu bana şöyle açıklamıştı:
"İkimiz de seni çok seviyoruz. Ama anlaşamadığımız ve sürekli tartıştığımız için boşandık. Bundan sonra iki ayrı evin olacak. Babanı hafta sonları görebileceksin. Ayrılsak da her zaman senin yanında olacağız."
Ben iki evim olsun istemiyordum! Bir ev üçümüze de yeterdi! Boşanmak da ne demekti? Sormak istiyor ama gözlerimi yere dikip sadece dinliyordum. Neden konuşamıyordum? Annem, nedenini soranlara, babamın da geç konuştuğunu söyler dururdu. Ona çekmişim, öyle diyordu. "Bir gün bu kız hepimizi şaşırtacak! Biriktiriyor, hepsini birden dökecek içindekilerin."
Neden özel eğitime gitmem gerektiğini anlayamıyordum. Doktorlar ve hastaneler arasında gide gele neredeyse altı ay geçmişti. Kopuk kopuk da olsa bazı şeyleri söyleyebiliyordum. En azından ben öyle düşünüyordum.
Sayfa 13