Sanatı, kitapları sevdiğim kadar seviyordum. Güzel bir tablo gördüğümde hissettiğim şeyi açıklamak zordu. Korku, mutluluk, heyecan ve hüznün bir karışımıydı; sanki birkaç saniyeliğine yumuşak bir ışık göğsümde ve midemde parıldıyordu… Aynı hissi Emily Dickinson’ın bir şiirini okuduğumda yaşamıştım. Kitabımı odanın karşısına fırlatacak kadar heyecanlanmıştım. O kadar iyiydi ki sinirlenmiştim.