Ben de biliyordum gelip kolundan tutup ‘Beni Seveceksin!’ demeyi. Fakat biliyordum ki insanlar bir gün bir bahane ile giderler ve o yüzden geçip aynanın karşına, kendime gülümseyip diğer elimi tuttum ve kendi kendime, “Ben, benden hiç gitmeyeceğim sonsuza dek!” dedim. O gün bu gün kimseye yenilmedim ve yalnızlığımla aşka meydan okudum. En önemlisi diğer elim ötekini hiç ama hiç yalnız bırakmadı.