Bazı kitaplar vardır, elinizde kalem olmadan okuyamazsınız. Bir yazan için de en olağanüstü ödül değil midir, altı çizilesi cümleler yazmak. Ama bazı kitaplar da vardır ki, çize çize görünmez olur sayfalar. O vakit kalemi bırakıp, kitabın sayfalarına fısıldarsınız, "Sen benim rehberimsin bundan gayri..."
(Bahar YAKA)
Bu bir uyarı! Yazarın akıcı dili, ustalıkla kullandığı metaforları, sürükleyici hikâyesi size bir çırpıda okunacak kitap izlenimi verebilir. Ancak bu kitap, dura düşüne, sindire sindire, sorgulaya sorgulaya okuduğunuzda tadına varacağınız bir kitap.
(Aynur ULUSOY)
“Beni Tersten Oku.” Okuyucunun “Moriler’le” kendinden bir parça bulacağı ve yazarın bütün görünen gerçekleri kitabın sonunda okuyucuya tersten okutarak sarstığı bir başucu kitabı. Biraz da ‘Coen’vari, Coen Kardeşler tadında. Ve kitabı bitirdiğinizde geriye söylenebilecek tek bir söz kalıyor “Haydi beyler, dağılın…”
(Kemal KAYA)
Merak uyandırıcı tatlı bir içtenlik ve samimiyetle ve hem de güçlü bir edebiyatla yazılmış bu kitap yüreğimde “Simyacı” ve “Küçük Prens” kitaplarının sıcaklığıyla buluştu.
(Aysel YÜKSELENER)
