serinin ilk iki kitabından daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. ben daha çok nahif karakterlerin aşığıyım ve ilk kitaptaki Warner buna ters düşmüştü bu nedenle pek sevememiştim. üstelik ilk kitapta bana sevgisi de geçmemişti o zaman sadece saplantılı olduğunu düşünüyordum. ama bu kitapta her şey açığa kavuşuyor ve okuduklarımızın hepsini tersine çeviriyor. ilk kitapta onu yanlış tanıdığımızı ve çok da güzel bir kalbe sahip olduğunu anlıyoruz. Juliette'in bazı şeylerin farkına varmasına sevindim ikinci kitapta cidden deli etmişti beni. Adam... cidden büyük hayal kırıklığı. onunla ilgili düşüncelerim iyiydi ve çok seviyordum fakat bu kitapla birlikte büyük soğudum ondan. her ne olursa olsun o şekilde davranmaya da o sözleri söylemeye de hakkı yoktu. ve sanki kız kendi isteğiyle hayatını yaşayamadı, ondan hayatını çaldılar ama gelmiş Juliette'e bunun için kızıyor... kitapta en çok Warner'ı seviyorum, onu okurken kitap akıp gidiyor. Kenji ile Juliette'in dostluğu çok güzeldi, Kenji'yi okumak da çok hoşuma gidiyor. bence yazar yıllar sonra tekrar seriye devam etmeye karar vermektense bu şekilde bırakabilirdi, tadında kalırdı.