Nasıl özlemişim bu tadı, bu tarz yazılarını...
~
Ben buket Uzuner ile Balık İzlerinin Sesi kitabıyla çocuk zamanımda tanıştım. Okuyan çoğu kişi de beğendiğini söylemişti. Benim için o zaman bu yetişkinlerin okuyabileceği ama kesinlikle benim hayal gücüme hitap eden bir kitaptı. O gün sevmeye başladım ben seni Buket Uzuner.
~
Benim Adım Mayıs ise çok farklı. Bendeki yerini nasıl anlatabilirim ki şimdi...
Eski kitaplarının bir çoğunu okudum, yenilerdense sadece Su'yu. Ve bu kitap Su'daki hayal kırıklıklarıma derman oldu. Dediğim gibi eski yazılarını dönüp okumak mutku etti beni..
~
Hani bir kitabı okuduğunuzda dersiniz ya bu benim hayatımın kitabı, bu asla unutamayacağım; herkese söylemek, anlatmak ama aynı zamanda bana özel olmasını istediğim kitap diye. Işte bu benim kitabım. Ben kendimi buldum bu kitapta. Son bir senedir geçirdiğim zor zamanlara yoldaş buldum, anlayan buldum, derdimi anlatan buldum. Yalnızlığımı, içten içe sevdiğim melankoliyi buldum. Zor bir günün akşamı eve giden yolun metro kısmında kendimi böyle teselli eder buldum. Ben buradaki bazı hikayelerle ailemin karşısında her şey iyiymiş gibi gülümseyebilecek gücü buldum. Gerçekten zevkle okudum.
Dostoyevski Seven Bozkır Kurdu,
Uzak Kasabaların Gri Hüznü,
Stockholm'de Ölüm,
Oblomov Barda Bir Öğle Sonrası,
Otuz Yaş,
Eminönü Vapurunda Tuhaf Bir Adam...
Bak heemen hemen hepsini saydım kitaptaki hikayelerin. Bazılarını dönüp iki kere okudum.
Teşekkürler her sayfa, her kelime için. Keşke böyle yazsan yine, kalplerimize dokunsan...
Ve keşke kitapların içinde en son bunu okusaydım ben. Diğerlerini sevsem, yine çok sevsem de hep aklımın bir köşesinde bu kitap olacak...
