Benim Delilerim
Aziz NesinBenim Delilerim Gönderileri
Benim Delilerim kitaplarını, Benim Delilerim sözleri ve alıntılarını, Benim Delilerim yazarlarını, Benim Delilerim yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Polis evine baskın verdi Kitaplar, kitaplar, kitaplar… Başka hiçbir belge bulunamadı. Bulunamazdı, çünkü hiçbir gizli ve yasadışı işi yoktu. Kitaplar da yasak kitaplar değildi. Bir hafta sonra, evinden alınan bütün kitapları geri verildi.
İhbarı yapana polis sormuştu:
-Ne gibi belgeler var?
-Belgeler evdedir, gelin bakın…
Günün birinde, bir kocanın başına gelebilecek felaketlerin en büyüğü O’nun başına geldi. Siyasi polise O’nun komünist olduğuna değgin bir ihbar yapılmıştı.
Girit’liydi. Bir dayısı vardı, görmemişti dayısını, salt adını biliyordu. Çünkü önemli adamdı. Dayısı, çok gençken Hıristiyan olmuş, papaz olmuş, papazlıkta da çok ilerlemişti. Papa’dan bir önceki, metrepoliten midir nedir, işte o yerde bulunuyordu dayısı. O sırada yine papa seçimi vardı. Dayısı, papa adayları arasındaydı.
Geçen yıl bir yabancı profesör arkadaşımla Aşiyan’ın altındaki Rumelihisarı mezarlığını geziyoruz. O mezarlık sanki bizim mahallemizdir; baksanıza orda kimlerin son evleri var: Orhan Veli, Adnan Veli, Ahmet Hamdi, Ulvi Uraz ve bir de baktım Hilmi Ziya’nın kabri ve aynı aile mezarlığında Celal Benneci’yle toprağı bölüşmüşler, koyun koyuna… Bu son buluşma çok düşündürdü beni.
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Prof. Hilmi Ziya Ülken’in asistanıydı. Asistan!... Püf… Hiçbir güvencesi yoktu o zaman asistanların. Asistanların yazgıları, profesörlerinin iki dudağının arasındaydı.