Kumru bir gün evini terk etmek zorunda kalır. En sevdiği tavşanını, büyükbabasını, büyükannesini ve onun ay ışığını ardında bırakır. Anne ve babasıyla sonu gelmeyen çok uzun, yorucu ve korkutucu bir yolculuğa çıkar. Kumru tam olarak anlamasa da kötü bir şeylerin olduğunu hisseder. O yuvasını ve sevdiklerini özlemektedir. Hem de çok…
Evlerini, ailelerini ve arkadaşlarını kaybeden tüm çocuklara… Sevdiği her şeyi çok geride bırakan ve yabancı ülkelere ulaşmak için zor bir yolu gitmek zorunda kalan herkese… Ve nerede olurlarsa olsunlar evlerini her zaman yanında taşıyanlara…
