Yapma,ne olur yapma… " diyebildi sadece. Kendini Alparslan`dan uzaklaştırıyordu istemsizce. Biraz sonra yaşanacaklardan dolayı,hissettiği tek duygu, korkuydu.Alparslan ise onun bu sözüne gülümsedi. " Yapacağım…" dedi ve sevdiği kızın gözlerinin içine bakarak devam etti. ** " Emine…" dedi kısık bir sesle.Odaya yeni girmiş olan Alparslan`ı yeni fark etmişti.Bakışlarını O`na çevirip baktı.Gülümsüyordu sadece. " Nasıl geldin buraya? Beni nasıl buldun?" diye sordu.Emine hala gülümsüyordu.O`nun cevapsız kalışı,Alparslan`ı daha çok konuşmaya itiyordu. " Seni gördüğüme çok sevindim.Şuan ne yapacağımı bilemiyorum." Dedikten sonra yavaş yavaş yatağın diğer tarafına yanaştı.Ürkek bir şekilde,yatağın kenarına oturdu.Emine ise gülümseyen gözlerle O`nu takip ediyordu. " Çok özlemişim seni…" dedi Emine`nin gözlerinin içine bakarken. " Sesini duymayı özledim,konuş benimle,ne olursun…" dedi.Fakat Emine`nin sessizliği devam ediyordu.Konuşmamaya yemin etmiş gibiydi. " Hastayım ben…" diyebildi sadece sevdiği kıza… ** Genç Alparslan`ın söylediği sözler,beyninde yankılanıyordu.Ayrılık geliyor kabul ediyorsun,ölüm geliyor kabul ediyorsun…Ölüm…Ölüm… " Ama ben ölmedim ki?" diyebildi.Genç Alparslan`ın gözlerinin içine bakarak söylediği bu söz,ortamı soğutmuştu.Genç Alparslan,soğuk bir ifadeyle cevap verdi. " Sen yaşadığını mı zannediyorsun?"
(Tanıtım Bülteninden)
