Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiQuotes
Kıskançlık affı olmayan bir tutku, dahası felaketin ta kendisidir.
❝Derler ki, müzik güzelse, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur.❞
❝Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?❞
❝Biliniz ki, yanlış insana karşı duyulan sevgi çabuk unutulur.❞
... bazen onu fark etmezsiniz bile ama o ansızın, kaşla göz arasında, sanki tesadüfen, tarifi zor hayret verici bir güzelliğe bürünür ve siz, darbe yemiş, bilincini yitirmiş bir halde kendinize gönülsüzce sorarsınız: Hangi güç bu hüzünlü, dalgın gözleri böylesi bir ateşle parlamaya mecbur etti?
Sayfa 10
Neydi bu ya?
Zaman geçtikçe bana bir hal geldi, otursam oturamıyorum, okusam okuyamıyorum, çalışsam çalışamıyorum, kimi zaman gülüyorum ve inadına büyükannemi kızdıracak şeyler yapıyorum, diğer zamanlarda sadece ağlıyorum. Sonunda zayıfladım ve az daha hasta oluyordum.
❝Öyle ya, mutsuzken başkalarının mutsuzluğunu daha güçlü hissederiz; duygu parçalara ayrılmaz, yoğunlaşır.❞