Ah Nastenka! Ah be kızım. Ben sonunun böyle biteceğini düşünmüyordum. Mutlu son olsun isterdim ama Dostoyevski yine yapmış yapacağını ruhani bir çöküntü yaşamış olabilirim. Hatta Nastenka'nın dengesizliğine canım bile sıkılmış olabilir. Yalnızlığı öylesine derinden yaşayan bir adama karşı bu yapılmamalıydı.
Aradaki aşk dolu havayı soluyacağınıza fazlasıyla eminim fakat yine diyorum kitap bitiminde sadece tek bir karakterin mutlu olmasını istemiyorum nedense, cezalarını yeterince çekmiş kişiler de mutluluğu hak ediyor kanımca.
Sizlerle bir alıntı da paylaşmak isterim,
'' Yürek, aşk ile nasıl da yanarmış meğer... Sanki yüreğin erir de bir başkasının yüreğine dökülmek ister gibi. ''
Okumanızı tavsiye ederim.