Cengiz Aytmatov'la beyaz gemi kitabı sayesinde tanıştım. Etkileyici bir kalemi olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Vermek istediği mesajları öyle güzel yerleştirmiş ki satır aralarına.. Ve beyaz gemi bende büyük bir yer açtı kendine.
Eğer bu kitabı tek kelime ile ifade etmemi isteseler idi, cevabım kesinlikle "etkileyici" olurdu. İlk bölümlerde çocuğun kurduğu hayalleri okurken, kendi çocukluğumda kurduğum hayaller aklıma geldi. Aytmatov'un ne kadar iyi bir yazar olduğunu anlamış oldum. Yazdığı karakterinin, yani bir çocuğun aklını, mantığını ve olaylara bakışını çok sarsıcı biçimde yansıtmış. Son bölüm ise enfesti; bir o kadar dokunaklı... İnsanı kötülüğün, kinin varlığına lanet ettiren, bazen de insanlığından utandıran bir son bölüm okudum. Ama şuna dikkat etmek gerekir ki; çocuk hayallerinde kazandı. Zaten biz de çocukluğumuz da öyle değil miydik?
