Sevgili günlük; anneme hasret, babama hasret, sevgilime ve sevdiklerime hasret gidiyorum... Vurgun yedi yüreğim, ben ne yaparsam yapayım ızdıraplarım dinmiyor. Direnmeye de gücüm kalmadı. Bütün bedenimi sarmış, anlayamadığım endişe ve korkular. Aynaya baktım bugün, ayna bile, "Sen bir hiç bile değilsin" dedi. Bu dağınık ve bitkin hâlim, aileme ve sevdiklerime üzüntü veriyor. Herkes yaşamak ister, ben ölümü istiyorum. Çünkü her şey insanlığın aksine. Aslında doğmadan ölüm daha anlamlı. Karış karış her caddeye, her yaprağa ve de her çiçeğe yazmak istiyorum; insafsız insanlığın bana yaptıklarını. Sevgili günlük, ben her sırrımı seninle paylaştım. Biliyorum, bir gün ölüp yok olacağım, ama sen gizlediğim her şeyi anlatacaksın ve yarınları yaşayan gençlere, hüsranlarımı anlatacaksın...

Yazar:

Şadiye Furkan Demirtaş

Türler:

Edebiyat,

Roman

Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 32 dk.Sayfa Sayısı: 160Basım Tarihi: 2013Yayınevi: Mola Kitap

ISBN: 9786054611607Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Beyaz Kule

8.8/10

İncir Yaprağından Tespih Tanel...

8.3/10

Kuyu

6.2/10

Günahkar

7.6/10

Kök

9.4/10

Ajan Çaylak 2

6.8/10

Başkaldırı

7.1/10

Yalnızlığın Do Minör Konçertos...

7.6/10

Kum Şehri

7.4/10

Diriliş

7.6/10

Reklam

Kitap İstatistikleri

1.541gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 86.1

Erkek% 13.9

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Şadiye Furkan DemirtaşYazar · 14 kitap

Şadiye Demirtaş, Mehmet E. ile Hava Harp Okulu dördüncü sınıf öğrencisiyken tanışmış. İki genç, 1987’de evlenmiş. Başörtülü olması eşinin görev yaptığı askeriye içinde sorun olmamış. Ne var ki, 90’lı yıllarda her şey tersine dönmüş. Şadiye Hanım, önceleri davetlere, rütbe törenlerine gidememiş. Subay eşine ‘ordudan atılacaksın’ diye üst komutanlardan baskılar gelmeye başlayınca başını açmaya karar vermiş. Ancak bu da yeterli gelmemiş. “Ayrılmak zorundaydım.” diyen Demirtaş, 28 Şubat’ın ailesini nasıl parçaladığını anlatırken, gözyaşlarını tutamıyor: “1998’de boşandık. Eşim mesleğine âşıktı. Eşimle severek evlenmiştik, severek boşandık.”