Beyaz Usta Siyah Çırak
Bahadır YenişehirlioğluBeyaz Usta Siyah Çırak Gönderileri
Beyaz Usta Siyah Çırak kitaplarını, Beyaz Usta Siyah Çırak sözleri ve alıntılarını, Beyaz Usta Siyah Çırak yazarlarını, Beyaz Usta Siyah Çırak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(...) bu millet sanatta, estetikte ve mimaride pek çok şey başarmış, onlara cahil diyemeyiz. Ama asıl cahillik kâinatın sahibini bulmak yerine, her şeyin sahibi benim sevdasına düşmektir. Bu yüzden Firavun kara cahillerin en cahiliydi.
Sayfa 256Kitabı okudu
''Bak sana bir hikâye anlatayım:
Usta, talebelerini yıllarca eğitmiş. Son bir ders vererek imtihan etmek ve aralarındaki farkları görmek istemiş. Hepsini çiçek toplamaya göndermiş,
''Topladığınız çiçekleri bana getirin'', demiş. Bütün talebeler zevkle kırlara çıkıp ustalarına en güzel çiçekleri toplamaya koyulmuşlar. Topladıkları farklı renk ve kokulardaki buketleri ustalarına getirmişler. İçlerinden biri elinde kuru bir gül tutuyormuş. Gül güzel görünmediği gibi güzelde kokmuyormuş. Usta, bunun sebebini talebesine sormuş.
Talebesi, 'Güllerin hepsi evrenin sahibine ahenk içinde methiyeler düzüyorlardı. Konuşmayan tek bu vardı, o da ölmüştü. O şahane gülleri keyifli hallerinden alıkoymak istemedim. O yüzden bu kuru gülü getirdim efendim', demiş.
Usta talebesine öyle bir bakışla bakmış ki kalbindeki enerji ve bildikleri o anda talebesine akmış. Ustanın ağzından da şu sözcükler dökülmüş.
'Sen fark eden ve farklı olansın evladım.'
Böyledir farkında olmak. Yapmamız gereken, kuru gülleri tespit edip cehaletten kurtulmak olmalı.
Sayfa 118
Zincirlerini kırıp özgür olmak istersen eğer, kul olmaya bak evrenin sahibine.
Evrene dağılmak istersen zerre zerre, kul ol iradenle.
Sayfa 119
Evrenin hamuru muhabbetle yoğrulmuştu. Muhabbetten uzaklaştığında her şey bozuk, her şey çürük, her yer perişandı.
Sayfa 150
Herkes uyurken uyanık olmak, insana yolculuğunu fark ettirir.
Çok kolay kayboluyorum geçmişin karanlık sokaklarında.
"Hamdım, piştim, yandım" sözünün mânâsı
'Hiçbir ayna, tekrar demir olmadı. Hiçbir ekmek dönüp de yeniden buğday olmadı. Hiçbir üzüm tekrar koruk haline dönmedi. Piş ve olgunlaş da bozulmaktan kurtul!'
Sayfa 83Kitabı okudu
Mevlânâ Hazretleri elimden tuttu ve beni Hazreti Peygamber'in kapısına götürdü.
Hiçbir ayna tekrar demir olmadı. Hiçbir ekmek dönüp de yeniden buğday olmadı. Hiçbir üzüm tekrar koruk haline dönmedi. Piş ve olgunlaş da bozulmaktan kurtul.
Aslında ben seni daima özledim..
Soluğunu vereceğin insanlar olmalı hayatta.
Dilek ağacının dallarındaki tomurcuklara don vurmuştu.
Güne kavuşturmak istemediğin geceler de olur, güne sarmak istediğin geceler de..
İnsan kendini arıyor bütün hayat hikayesi boyunca. Aynı benim gibi.
İnsan gerçekten hiç kimse olmak istiyor mu?