Beyaz Zambaklar Ülkesinde
Grigory PetrovBeyaz Zambaklar Ülkesinde Posts
You can find Beyaz Zambaklar Ülkesinde books, Beyaz Zambaklar Ülkesinde quotes and quotes, Beyaz Zambaklar Ülkesinde authors, Beyaz Zambaklar Ülkesinde reviews and reviews on 1000Kitap.
Mesela, aile içinde yapılan günlük bir sohbeti ele alalım. Her türlü dedikodular bir araya toplanır. Boş ve sıkıcı bir gevezelik. Küçük şikâyetler. Üç beş kuruş fazla para, rengarenk paçavra, hizmette ufak bir terfi için dile getirilen sefil istekler.
Çocukların on beş, yirmi yıl boyunca kurbağa gibi eşelendikleri yoğun bir bataklık! Daha sonra büyükler, neden gençler kartallar gibi semalarda süzülmüyor, çocuklar neden kanatsız kuşlar gibi diye şaşırıyorlar.
Anne ve babalar, izninizle şunu sormak istivorum: Böyle bir yetişme şekliyle çocuklarınız kanatlanabilir mi? Yoksa onların kanatlarını daha ilk baştan, temelli olarak siz mi kırdınız?
Anne ve babalar, çocukları daha fazla bu durumda, terbiyeden yoksun, zekâ ve kalpleri bilinç ve sevgiden mahrum halde bırakmak olmaz. Bu ahlaksızcadır ve suçtur. Bu sadece sizin aile meseleniz değil. Bu, toplumu, halkı ve devleti ilgilendiren bir konudur. İstediğiniz gibi anayasalar, seçim mevzuatları oluşturun, en liberal kanunları yazın, sosyalizm veya komünizmin mucizevi gücüne inanın, ama bizim yüzbinlerce evladımız hayata önemsiz ve küçük fertler olarak atılacaksa, tüm parlamentolarda hayatımız sefil, fakir ve çirkin olarak kalır. Memurlar itinasız davranır. Bakanlar politik yalancılar, milletvekilleri halkın üzerinden geçinen spekülatörler olurlar. Okullar yeni nesillerin zekâsını ve kalbini kurutan yerler olarak kalır. Basın kendini satmakla geçinen hayat kadınlarına benzer.
Çocuğu olan her aile yanmakta olan canlı bir çalıdır. Peki biz bu çalıya nasıl kirli eller ve ayaklarla, üzerimizdeki pis kıyafetlerle yaklaşabiliyoruz?
Sayfa 181
Köylerin ve şehirlerin sokak ve meydanlarında, evlerin avlularında çöp ve pislik yığınları biriktiğinde herkes dairelerin temiz tutulmadığından dert yanıyor, fakat böyle yerlerde yaşayan insanların sağlık durumunun çok ağır olması, hastalanması, binlercesinin ölmesi ve dejenere olması kimseyi şaşırtmıyor.
Anne ve babalar, şimdi iyi düşünün, samimiyetle ve açıkça söyleyin: Çocuklarınızın yetiştiği ve kişiliklerinin şekillendiği aile ortamı zihinsel ve ruhsal açıdan yeteri kadar sağlıklı mıdır?
Açık söylemek gerekirse, çocuklar anne babaları, çok sayıda teyzeleri, halaları, amcaları, dayıları ile birlikte aynı evde yaşadıkları halde adeta bir yetim gibi büyüyorlar. Çocukları iyi yedirip giydiriyor, sağlıklarıyla ilgileniyor olabilirler; fakat çocuğun zekâsını ve ruhunu temiz tutacak, besleyecek şeylere pek kafa yormuyorlar. Aslında, çocuklarımızın daha kötü olmamalarına şaşırmak gerekir.
Çocuklarla konuşmuyorlar. Onların hayatlarıyla ilgilenmiyorlar. Zaman bulunca da biraz okşayıp şeker, oyuncak veriyorlar, daha sonra da, 'Hadi gidin, çocuklar! Kendiniz oynayın!' diyorlar. Bu da aslında, "Gözümün önünden çekilin. Ne istiyorsanız yapın. Yeter ki bizi rahat bırakın,' demektir.
Sayfa 177