Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Beyoğlu Rapsodisi Yorumları ve İncelemeleri
Beyoğlu Rapsodisi yorumları ve incelemelerini, Beyoğlu Rapsodisi kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Beyoğlu Rapsodisi puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.310 üzerinden
"Ölümsüz Olmak İçin Ölmek Gerekir"
.
Sürükleyici bir kitap. Akıcı bir dili var. Kitabın sonunda tahmin etmediğiniz olaylarla karşılaşıyorsunuz. Kitap karşımızdaki kişiye ne olursa olsun fazla güvenmememiz gerektiğini, insanların her zaman bizi şaşırtmayı başarabileceklerini anlatıyor.
Kitap Beyoğlu'nda büyüyen, Beyoğlu'nda yaşayan üç arkadaşın hikayesini anlatıyor. Birbirlerinden çok farklı üç arkadaşın başından geçenler...
Kitabın yarısına kadar olay olmasını bekledim. Ancak bu bekleyiş beni hiç sıkmadı ve sonu çok şaşırtı. Katilin kim olduğunu öğrendiğimde ürperdim diyebilirim.
Eğer kitaplığınızda varsa okumayı, edinmeyi düşünüyorsanız da hemen satın alıp kitaba başlamayı geciktirmemenizi tavsiye ederim.
:))
Açıkcası bitirene kadar oflayıp pufladım. Bir daha Ahmet Ümit okumayacağım bile dedim.
Ahmet Ümit'in kitapları biraz Türk filmleri mantığında bana göre. Hani tüm heyecanı iki dakikalık fragmana doldururlar iki saat boş sahne izlersiniz. Hah tam öyle! İlk 300 sayfa boyunca iyi de bunları neden okuyorum dedim. Tamam Beyoğluyla ilgili çok güzel bilgiler, görülecek mekanlar verilmiş. Ama nasıl desem mesela St.Antuan Kilisesi'nden bahsedilmiş - ki harika bir yapıdır- fakat kilisenin mimarisini betimlemelerle anlatsa hani insanda "burayı görmeliyim" hissiyatı oluştursa okurken sıkılmazdım. Ama sadece isimlerinin verilmesi sıkıcı yapmış romanı. Ben Beyoğlu'na ilk gittiğimde de gezilecek yerleri araştırdığımda bu mekanların ismine ulaşmıştım yani demem o ki bir tasvir şeklinde değilde liste gibi isim isim verilmesi bana sıkıcı geldi. Birde tabi Ahmet Ümit'in ve çoğu Türk yazarımızın bitmek tükenmek bilmeyen yeşil-mavi gözlü, sarı saçlı kadın merakından gına geldi :)
Dediğim gibi ilk 300 sayfayı bitsin artık diyerek okudum. 400'de biraz olay toparlanmaya başladı derken 450'den sonrası inanılmaz heyecanlıydı. Kelimelerini yutarak okudum son sayfaların. O nasıl olayları birbirine bağlamak, katilin baştan beri olayın içinde olması ama akla gelebilecek son kişi olması... Sanırım bu hikaye de katili hiç kimse tahmin edemezdi.
Dediğim gibi başta sıkılsam da sona doğru su gibi aktı. Ama ben uzun bir süre Ahmet Ümit okumayı düşünmüyorum çünkü 100 sayfa için çekilecek çile değil :) bilmiyorum belki de benim tarzım değildir size iyi okumalar...
Bu yıla girerken başladığım ve hayat telaşesi ile okumayı bıraktığım bir kitaptı. Yaklaşık üç gün önce tekrar okumaya başladığım bu kitap o kadar akıcı bir dille yazılmış ki elimden bırakamadım. Kitabı okurken sonunu tahmin etmeye çalışıyordum fakat öyle bir şekilde bitti ki, hem çok üzüldüm hem de çok şaşırdım.
Kısacası yine bir Ahmet Ümit klasiği diyebiliriz.
Kitabın konusu: Beyoğlu sokaklarında yaşayan üç yakın arkadaştan birinin ölümsüzlüğü takıntı haline getirmesi ve bunu da emniyetten aldığı cinayet fotoğraflarını tekrar canlandırarak çektiği fotoğraflar ile açacağı serginin sonucunda herkes tarafından tanınacağına ve ölümsüz olacağına inanması ile başlıyor. Fotoğrafları çekerken, iki cinayet arasında ki benzerliği farkeden Kenan, diğer iki arkadaşı ile bu cinayetlerin nasıl olduğunu araştırmaya başlar. Kenan bu cinayetlerin arkadasındaki kişiyi öğrendiğinde dehşete kapılır ve ne yapacağını bilemez.
Kitabı defalarca okudum artık ilk okduğum kadar heyecanlanmıyorum çünkü sonu çok çarpıcı ve hiç beklenmeyecek şekilde bitiyor ve bundan dolayı yani kitabın sonundan dolayı unutmam pek mümkün olmuyor. Kitap muazzam derecede akıcı kendinizi okumaya başladığınız andan itibaren içine çeken türden. Okurken sanki sizde Beyoğlun da geziyormuşsunuz gibi sanki sizde olayları yaşıyormuşsunuz gibi hissedebileceğiniz türden bir kitap. Yukarıda da belirttiğim gibi sonu özellikle son iki bölümü çok etkileyici. Ahmet Ümit kalemi sağlam iyi bir yazar kezâ bunu benim söylememe gerek bile yok. Polisiye, gizem ve akıcı tarza bir roman okumak isteyenlere tavsiyemdir. Okuyacaklara keyifli okumalar diliyorum :)
Yazar Açık, anlaşılır, sanki konuşuyor gibi yazmış. Okurken kolayca, sıkılmadan okudum ancak bazı yerlerde bahsedilen konular fazla uzun anlatılmış gibi hissettim.
Kitabın sonunu hiç böyle beklemiyordum. Katil romanın sonuna kadar hep masum biri olarak gösterildi. Kitabı bitirmiş olmama rağmen hala inanamıyorum sonuna.
Bir de Ahmet Ümit romanlarında ne kadar çok şey öğrensem de, zamanımı geçirse de aradığım o psikolojik derinliği bulamıyorum.