“Beyrut’un asırlık sedir ağaçlarından birinde uyuklayan kafası karışık bir kozalaktım ben.” cümlesiyle başlıyor hikâyemiz.
Bir gün hoyrat bir rüzgar kendi halindeki kozalağı bir adamın hayatına savururken kitabın başından sonuna kadar bize eşlik edecek kozalağın kendi anlatımı, karakterleri bize tanıtması ve her daim onların yanında bulunması
