1890-1990. Yüz yıllık bir süre. Beyzade/Paşazade bu dönemi anlatıyor. Kendi yaşım daha o kadar olmadı. Anı ve yaşantılarıma, bana anlatılanları ve büyüklerimden dinlediklerimi kattım. Ne bir tarih, ne bir biyografya. Tümüyle anı da değil. Belki bunların hepsinin karışımı. Bir roman. Her ölümsüzün başına geldiği gibi kahramanlarımız sevişiyor, bozuşuyor ve bu dünya ile sonunda uzlaşıyorlar, sıraları gelince, ya da zamanları dolunca. Yüz yılın öyküsünü yedi yüz sayfalık tek kitapta sunmak hele genelde yaptığımız gibi cep kitabı boyunda kalsaydık, okuma-taşıma zorlukları çıkacaktı. Bu nedenle, 1930 yılını bir ara nokta olarak saptadık. Geçmişi arayanlar birinci, yakın dönemi daha ilginç sayanlar ikinci kitapla ilgilenecektir. Ancak, yüzyılın tümü için iki kitap gerekiyor. Ayrıca, unutulmamalı ki, bu öykü bitmiyor. Öykümüz sürüyor. 1991'e girdik bile. Amacım, Osmanlı'nın son döneminden günümüze dek bu topraklarda yaşamış insanların öykülerini dile getirmek. Her eski İstanbullu ailenin bir Beyzade/Paşazade ilişkisi, ilintisi, karabeti ya da uzaktan bir akrabalığı olmuştur. Anlattıklarımı anımsayanlar, hatta bu kişileri tanıdığını sananlar çıkacaktır. Oysa belirli bir soy ya da kişiden çok, geçmiş toplumu bir tür örnekleme yolu ile yaşatmak ve özellikle genç kuşaklara tanıtmak istedim. Gecekondusunu yeni kapatmış, çatısına bayrağını yeni çekmiş de olsa, yaşamını İstanbul'da sürdürmekte olan tüm İstanbullulara, tanıdığım İstanbul'u anlatmağa çalıştım. Umarım ilgilerini çeker.
