İran hikayelerinde her Farsça konuşan çocuğun çok iyi bildiği, zamanın ötesinde , bununla birlikte hikayenin başladığı nokta olan ebedi şimdinin tüm metafizik anlamını ihtiva eden bir cümleyle başlar.
Bu cümle;
Yeki bud yeki nabud; gayr ez huda hiç ki nabud;
Bir varmış bir yokmuş, Allah’tan başka kimse yokmuş
cümlesidir.