Bu deli gecenin bu saatinde yorum atarak ne yapıyor dediğinizi duyar gibiyim ama unutmadan yorumu girmek istiyorum. 😇
Yine güzel bir kitap ile döndüm, okurken bir çok duyguyu yaşadım resmen, en çok da bir insan nasıl bu kadar çaresiz ve saplantılı olabilir diye düşündüm.
İlk aşkın bu kadar önemli olması neden diye sormadım değil, bir insanda aşk, sevgi nasıl bu kadar delice saplantı haline gelebilir? Bu soru kitap boyunca aklımda tekrarlanıp durdu.
Sanırım bunun cevabı bana göre şu, çocukken göremediğimiz sevgiyi, değeri özsaygının eksikliğini saplantılarımız ya daa benzeri şeyler ile gidermeye çalışıyoruz, bunun sonucu olduğunu düşünüyorum ben.
Kitap boyunca hep ismini söylemesini bekledim kızın, sanırım ölene kadar mektubu yazan kızın ismini öğrenemeyeceğim. 😅
Yorumu nasıl uzatsam diye beklerken yazacak bir şey bulamayarak kısa kesip gideyim en iyisi.
