Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigQuotes
Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
On üç yaşımdan on altı yaşıma kadar her saat sende yaşadım. Ah, ne delilikler yaptım bir bilsen!
On üç yaşımdan on altı yaşıma kadar her saat sende yaşadım ah ne delilikler yaptım bir bilsen!.
Ve öyle sanıyorum ki, beni ölüm döşehinden çağırsaydın bile, yataktan kalkıp seninle gitme gücünü toparlardım.
...Oysa ben... Benim içimi dökebileceğim kimsem yoktu, kimse bana bir şey öğretmemiş ve beni uyarmamıştı. Deneyimsizdim ve her şeyden habersizdim; kendimi kaderime, bir uçuruma atlarcasına teslim ettim. İçimde dallanıp budaklanan, su yüzüne çıkan her şey, kendine yakın olarak sadece seni ve senin hayalini biliyordu...