Yazar Sami Gürel hakkında EkşiSözlük'te yazılan bir yazı: mecidiyeköy'deki, "turan baba" ismini taktığım sempatik ve bilgeler bilgesi satranç düşkünü abimin sahibi olduğu kitapevinde tanıştığım yazar. kendisi oturmuş bir çeşit bitki çayı içiyordu. turan baba "bu kim tanıyor musun?" dedi bana. "hayır" dedim, "kim o?" "sami gürel" diye yanıt verdi. "aşkın diyalektiği, gerçeği kavrayış gücümüz" gibi kitapların yazarı. nedendir bilmiyorum ama böylesi bir insanı yakalamışken bırakmak olmaz diye düşünüp, bir kedi gibi usulca ve masumca masasına ilişiverdim. o da şaşırdı. kısa bir tanışma töreninden sonra koyu bir muhabbete daldık. yaşama dair uzunca ve genel bir muhabbet geçti aramızda. türkçe'ye hakimiyetine hayran kaldım. sözleri bir inci tanesi gibi teker teker öyle güzel düşüyordu ki ağzından. günlerce dinleyebilirdim onu. aradan epeyce zaman geçti. sami gürel usulca kalktı masadan. şaşırdım.. acaba sıkıldı mı benden diye düşünüyordum. o da benim böyle düşündüğümü anlamış olacak ki o bilge yüzünde küçük bir gülümsemeyle şöyle dedi: -cebimde yalnızca iki lira param var ve yaşam dışarda...