Bir Anarşist Olarak William Blake
Peter MarshallBir Anarşist Olarak William Blake Gönderileri
Bir Anarşist Olarak William Blake kitaplarını, Bir Anarşist Olarak William Blake sözleri ve alıntılarını, Bir Anarşist Olarak William Blake yazarlarını, Bir Anarşist Olarak William Blake yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.O "dünyanın örgütlü ruhtan yapıldığına inanan bir idealisttir."
Blake'in metafiziği, en iyi biçimde bir çeşit panteistik idealizm olarak tanımlanabilir. Dış dünyayı evrensel yasaların yönettiği devinen madde olarak gösteren Newton'un rasyonalizmini, Bacon'un ampirizmini ve Locke'un sensualizmini reddeder. Onlar için dünya tartılan, ölçülen ve sınıflandırılan sınırlı bir nicelikten oluşmuştur. Blake, kendi zamanında egemen dünya görüşünü biçimlendiren bu mekanikçi felsefenin, algılayan aklı algılanan nesneden, gözlemciyi gözlenenden ayırmasının büyük hata olduğuna inanır.
İsa, Blake'in en çok değer verdiği şeylerin simgesidir: bağışlama, enerji ve yaratıcılık.
Blake yaşama stoacı ve baskıcı yaklaşımlara topyekün karşı çıkar; Lavater'e düştüğü dipnotunda “Gerçek Hıristiyan felsefesinin en has Epikürcülüğü ve en yüksek miktarda tat almayı öğrettiğini” belirtir.
Sonuçta Blake cinsiyetin sadece bölünmüş zaman ve mekân dünyasına ait olduğuna inanır: “Gerçek İnsanlık Cinsiyet nedir bilmez” ve “İnsanlık çok ötesindedir / Cinsel örgütlenmenin.” Burada Sonsuz İnsan'ın çiftcinsiyetli (hermafrodit) olduğunu ileri süren Boehme'nin öğretisini kabul eder.
Bir ulus içindeki en yüksek güç olarak devlet ayrıca son çözümlemede askeri güce dayanır:
“Bilinen en Güçlü Zehir
Sezar'ın Defne Tacından gelir.
İnsan Irkını yozlaştıramaz hiçbiri
Zırhın demir kelepçesi kadar.”
“Çocuklar Boğazlanmak için yetiştiriliyor; bir zamanlar Çocuk
Süt ile beslenirdi, fakat niçin Çocuklar şimdi kan ile besleniyor?”
Blake için ilahi emir bahanesiyle konulan bütün kurallar “İsa'nın, perişan kılan Kin olarak açıkladıklarıdır.”
Kilise Devlet ile birleştiği zaman daha da zararlı bir güç yaratmıştır, çünkü “Devlet Dini bütün zulmün kaynağıdır.”
İlk günahı reddetti, çıplak vücudu övdü, fiziksel arzunun özgürce doyumunu savundu, Milton ve Catherine'i sevdi. “Kadının çıplaklığı Tanrı'nın yapıtıdır” diye yazdı. Ve Blake ona bakmaktan utanç duymadı.
Yaşamı boyunca ruhsal ve toplumsal özgürlüğü araştırmış; Devlet ve Kral, Kilise ve Tanrı, Ruhban ve Mammon, biçimlerindeki bütün otoritelere baş kaldırmıştır. Kan akıtılmaya başlandığı zaman Fransız Devrimi sırasında giydiği bonnet rouge'u çıkarıp atabilmiş, ancak ilk kez Amerikan bağımsızlık savaşının esinlemiş olduğu özgür toplum düşüne sıkıca sarılmıştır. Son günlerine dek bir “Özgürlük Çocuğu” olarak kalmıştır.