Hiçbir ihtiyaç duymuyorum. Hiçbir isteğim yok. Kendimi bomboş hissediyorum. Boş bir valiz gibi, terkedilmiş bir ev gibi. Yaşamak iradem yok, yaşamamak iradem de yok.
Çalışmayan bu mekanizmayı harekete geçirtip üstelik aksi yönde işletmek bir insanın işi değilse, o halde doğaüstü bir kuvvetin eseri demektir. Böylelikle saat kurtuluşun sembolü iken, geçmişe duyulan özlemin ifadesi haline gelmiş oluyor.
Sayfa 311 - Varlık Yayınları - Ekim 1967Kitabı okudu