5 öyküden oluşan kitapta Pınar Kür ilişkiler ağı kuruyor. Sokaktan geçen insanların hayatlarına uzanıyor, onları yargılayanın hayatını da anlatıyor başka öyküde. Kitapta; her türlü ahlaksızlığa bulaşmışın kendini ‘temiz’ olduğuna ikna edişi, korkmaya koşullandırılmışın hayatına anlam arayışı, talihine küsmemiş bir kadının yok oluşu, ömrünü susuz bir özveri kuyusunda tüketen kadının hayat hikayesi var. Beni en çok etkileyen; annenin ‘insan’ olarak tanınmıyor olduğunu vurgulaması, onu hırpalayan, hor görenin başında gelenin evlat olduğu. Kitaba ismini veren bir deli ağaç öyküsü; istediği hayata pencereden bakan kadının hüznünü derinden hissettiriyor.
