Babacığım ne olur bana böyle bakma, içimin haritasını da buruşturup bir kenara atma. Şu an her ne kadar nefes alamasam da, fön çekilmiş saçlarım geçmişimi gizlese de, bu benim baba, adım Deniz, adımı devrimin mor menekşesinden alan Deniz. İyi bak bana, gözlerimdeki rimele bakıp da sakın aldanma, bu gözler, aynı gözler, hani o öptüğün “Benim oğlum, çok yakışıklı olacak, şu kirpiklere bak” dediğin çocuğunum ben hala ve aslında hep aynıyım. Dışımın derisini soy at, bana birde öyle bak.
