Bir öğretmenin bütün samimiyetiyle öğrencilerine yazdığı mektupları okumak dilimde bir tatlılık oluşturdu ister istemez. Pakize öğretmenin kalbinin tatlılığıydı belki de bu hissettiğim. Geçmişten bir öğretmen bana mesleğinin kutsallığını satırlara dökerek anlatıyor, anlattıkça da hala yaşadığını hissettiriyordu bu zamanda.
Elime tesadüfen geçen bu kitabın bu kadar samimi olacağını nereden bilebilirdim ki... Elime aldıkça tebessüm edeceğim bu kitap kütüphanemde hep var olmasını isteyeceğim bir kitap olarak kalacak.
Bir öğretmen olarak beni çok mutlu etti bu kitapla tanışmak... :)
Kitabın özeti bence bu cümle olabilir: “Zaten benim için mutluluk, hep başkalarının mutluluğunu görmekle oluyor.” (s.154)
Herkese iyi okumalar dilerim. ;)
