Bir İdam Mahkumunun Son Günü, adı ve işlediği suç belli olmayan mahkumun son zamanlarına odaklanıyor.
Okuruna, ölüme giden bir insanla empati yaptırmayı hedefleye eser, idam cezasının kaldırılması amacıyla yazılsa da sanatsal niteliği üst düzeyde.
Hugo'nun eseri, insanın başa çıkması en zor psikolojik unsurla, "ölüm" gerçeğiyle okurunu yüzleştirerek, onun insan elinden - yasa defterinden çıkmaması gerektiğini, onu olabildiğince ertelemenin gerekliliğine vurgu yapıyor.
Çıktığı dönemde etik ve siyasi tartışmalara neden olan eser, insanlığın bugün geldiği yerde haklılığını ortaya koymuş durumda!
