Bir Kadın ve Manzara
Stefan ZweigBir Kadın ve Manzara Sözleri ve Alıntıları
Bir Kadın ve Manzara sözleri ve alıntılarını, Bir Kadın ve Manzara kitap alıntılarını, Bir Kadın ve Manzara en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu insanların yüzlerini görmek zorundaydım ve onları mutlu, çok huzurlu, yemeklerini keyifle yediklerini gördüğüm zaman hepsinden nefret ettim. Susamış dünyaya karşı sessiz bir halde, hiç öfkelenmeden, dünya acı içerisinde olmasına rağmen huzurlu ve güvenle oturuyor olmalarını kıskandım.
Susayan dünyanın yanı başında dikilen ve hayal kırıklığının yarattığı kafa karışıklığı içinde tamamen unuttuğum insanlar nereye gitmişti? Her şey ortadan kaybolmuştu.
Sayfa 18Kitabı okudu
Beni hatırlamıyordu, aramızda geçenler o büyülü karanlığa gömülüp yok olmuştu.
Sayfa 46
Güçlüydüm çünkü içimde, beklediğini alamayan tüm doğanın susuzluğunu ve hasret çeken koca bir dünyanın umudunu taşıyordum.
"Bu benim kişisel deliliğim miydi ? Yoksa dünya mı delirmişti ?"
Gökyüzü ve yeryüzü gibi tekrar birbirimize yabancı ve uzak olmuştuk.